Umiejętności i postawy kształtowane podczas zajęcia z robotyki i programowania

1. KReatywność i spryt

Kreatywność to proces polegający na tworzeniu nowych pomysłów, służących do rozwiązań pojawiających się zadań, bądź problemów. Spryt jest natomiast umiejętnością radzenia sobie w sposób niekonwencjonalny z powstałymi  trudnościami. Mistrzowie otrzymując poszczególne zadania otwarte kształtują swoją kreatywność, wymyślając rozwiązania odpowiadające ich własnym pomysłom, nieraz wykorzystując do tego spryt.

2.  Umiejętność pracy w zespole

Podczas zajęć z dziećmi warto zwrócić uwagę na umiejętność pracy w grupie. Możliwości do takiej współpracy jest wiele. Najprostszą formą pracy grupowej jest praca w parach. Mamy przecież osobę odpowiedzialną za robota i osobę odpowiedzialną za program. W ramach ćwiczeń robotem może też być osoba, niekoniecznie zabawka bądź maszyna. Mamy również konstruktorów i oczywiście osoby odpowiedzialne za całokształt – liderów. Dopiero wspólna praca grupowa, wymiana pomysłów, idei i połączenie ich w jedno przyniesie oczekiwany rezultat. Umiejętność pracy w zespole uczy szacunku ale uczy też pokory. Uczy doceniać pomysły grupy, traktując je jako dobro wspólne. 

Warto oczywiście zwrócić uwagę na to, by na etapie tworzenia drużyn role w zespole zmieniały się.  

Szczególnie ważną rolą jest rola lidera grupy. Umiejętność bycia liderem to jedna z bardzo ważnych umiejętności i kompetencji wykorzystywana w dzisiejszym świecie, bo to przecież liderzy zostają w przyszłości menadżerami, dyrektorami, kierownikami, którzy potrafią kreatywnie zarządzać swoim zespołem.

3. Umiejętność myślenia komputacyjnego

Dzięki kształtowaniu tej umiejętności uczniowie uczą się analizować problem,  szukają kilku rozwiązań, omawiają je w grupie i następnie wybierają najlepsze rozwiązanie. Umiejętność ta kształtuje nawyk rozkładania problemu na czynniki pierwsze, analizy i tworzenia rozwiązania krok po kroku. Podczas zajęć związanych z programowaniem czy kodowaniem dzięki tej umiejętności dzieci otrzymując  zadanie (problem), mogą po jego analizie zaprogramować robota, wykonać jakąś akcję i w ten sposób owo zadanie rozwiązać.

4.  Myślenie matematyczne

Kształtowanie kompetencji związanych z matematyką jest niezwykle istotne w życiu młodego człowieka. Programowanie nawet najprostszych robotów umożliwia wykonywanie obliczeń matematycznych, np. mierzenie odległości, sumowanie ilości powtórzeń, wielokrotności w programach zapętlanych. Warto też zwrócić uwagę na to że część zadań tematycznych może być bezpośrednio połączona z matematyką, tzn. że matematyka nie tylko jest podmiotem służącym do pracy ale też przedmiotem pracy. Trzeba też dodać, że praca z robotami dla dzieci starszych (np. Lego Mindstorms)  jest ściśle połączona z matematyką i analizą matematyczną, a do poruszania się robota bardzo często wykorzystywane są działania matematyczne określone odpowiednimi wzorami i blokami wykonującymi obliczenia.

5. Umiejętność myślenia przestrzennego

Ćwiczenia tej kompetencji, kształtowanej już od najmłodszych lat, wspierają proces lateralizacji i orientacji zarówno na mapie jak i w terenie. Dzięki zabawie nawet najprostszymi robotami, na najprostszych matach edukacyjnych ćwiczymy takie pojęcia jak strona lewa/prawa, czy też odbicie lustrzane. Dzięki odpowiedniemu kierunku zwrotu robota w stosunku do zapisanego programu możemy w łatwy i przejrzysty sposób włączając w to proces zabawy nauczyć myślenia przestrzennego i wizualizacji odpowiednich stron prawa/lewa (względem punktu odniesienia) młodego mistrza.

6. Szacunek i pokora

To dwie ważne cechy które charakteryzują mistrzów robotyki. Niestety nie zawsze jest tak, że to co chcemy wykonać, w tym wypadku napisany przez nas kod, udaje się od razu.  Również w programowaniu robotów w ogromnych fabrykach bardzo często zdarza się, że kod który wydaje się być dobry niekoniecznie takim jest.  Zajęcia robotyki i programowania dają więc sposobność do otrzymania bardzo dużej lekcji pokory.  Nieraz należy znaleźć błędy, poprawić je tak, byśmy nasze akcje mogli wykonać w pełni, w zgodzie z zapisanym językiem zrozumiałym dla robota.

Równie ważna jest też postawa szacunku, zarówno dla partnerów, jak i dla innych zespołów, ponieważ współpraca nie opiera się jedynie na pracy własnej, bądź we własnym zespole.  Warto więc zwracać uwagę na to w jaki sposób dany problem rozwiązują inne drużyny, uczyć się od nich, czerpać z ich doświadczeń i na nich budować własne.